Bij verstek veroordeeld

In een zaak die Precise and Wise aanspande voor een cliënte werd de gedaagde partij bij verstek veroordeeld. Dit houdt in dat de rechter de vordering van de eisende partij heeft toegewezen, terwijl de gedaagde partij verstek laat gaan tijdens de rechtszitting. De rechter zal geen verstekvonnis afgeven op het moment dat de vordering van de eisende partij de rechter ongegrond en/of onrechtmatig voorkomt en/of er niet aan de termijnen is voldaan en/of er niet aan de formaliteiten van de dagvaarding is voldaan.

Zuiveren verstek, eindvonnis, verzet

Tot het moment dat er eindvonnis wordt gewezen kan de gedaagde partij het verstek nog zuiveren op grond van art. 142 Rv. Nadat er een eindvonnis is gewezen is dat niet meer mogelijk. De veroordeelde heeft dan alleen nog de mogelijkheid om de veroordeling aan te vechten middels het uitbrengen van een verzetdagvaarding. Dit dient op grond van art. 143 lid 2 Rv te geschieden binnen een termijn van vier weken nadat het eindvonnis aan de veroordeelde in persoon is uitgereikt of vanaf het moment dat de veroordeelde een daad van bekendheid doet met het vonnis.

Daad van bekendheid inzake vonnis

In deze casus had de veroordeelde de grosse (eindvonnis) niet in persoon betekend gekregen. Dit houdt in dat de deurwaarder het vonnis niet persoonlijk aan hem heeft overhandigd. Op dat moment ging de verzettermijn van vier weken dus nog niet lopen, tenzij de veroordeelde een daad van bekend zou doen conform art. 143 lid 2 BW. Dat laatste was in deze casus aan de hand.

Precise and Wise had, naast het laten betekenen van het eindvonnis, ook nog een e-mail gestuurd naar de veroordeelde waarin het vonnis als bijlage was toegevoegd en tevens werd uitgelegd op vordering van wie, waartoe en door welke rechtbank de persoon in kwestie was veroordeeld. Hierop had de veroordeelde partij geantwoord via de e-mail. Uit het antwoorden op de e-mail had de veroordeelde een daad gepleegd waaruit voortvloeit dat het vonnis hem bekend was.

De Hoge Raad heeft de maatstaf van artikel 143 lid 2 Rv, inhoudende dat de verzettermijn aanvangt na het plegen van een daad van bekendheid door de veroordeelde, ingevuld dat de veroordeelde zelf een handeling moet hebben verricht waaruit ondubbelzinnig valt op te maken dat hij over voldoende gegevens met betrekking tot (de inhoud van) zijn veroordeling beschikt om zich daartegen tijdig en adequaat te kunnen verzetten. Voldoende is dat hij ermee bekend is op vordering van wie, waartoe en door welk gerecht hij is veroordeeld.

Wie, waartoe en welke rechtbank

In de e-mail van Precise and Wise was aangegeven dat de vordering van cliënte afkomstig was en dat gedaagde was veroordeeld door de rechtbank Midden-Nederland, Kamer voor Kantonzaken, Locatie Utrecht tot betaling van een bedrag van € 6.626,28. Zodoende had cliënte aan het criterium van de Hoge Raad voldaan en was de verzettermijn op 13 april 2023 beginnen te lopen met een periode van 4 weken. De veroordeelde partij had aldus uiterlijk tot 12 mei 2023 om in verzet te komen. Nu hij pas op 16 juni 2023 in verzet was gekomen was hij ruim een maand te laat.

De rechtbank Midden-Nederland ging mee in het betoog van Precise and Wise dat de veroordeelde te laat was en heeft het verstekvonnis bekrachtigd. Het in verzet komen is geen vrijblijvende kwestie. Op het moment dat het verzet niet-ontvankelijk is zullen daar proceskosten mee gemoeid zijn. Er dient dus niet lichtvaardig te worden overgegaan tot het instellen van verzet.